พัฒนาการของมนุษย์

การที่มีผู้กล่าวว่า “มนุษย์ทุกคนมีความแตกต่างกัน” และ “มนุษย์แต่ละคนจะมีการเปลี่ยนแปลง อยู่ตลอดเวลา” นั้น หมายถึงการที่คนเราแม้จะอยู่ในวัยเดียวกัน สภาพแวดล้อมคล้ายคลึงกัน แต่อาจจะ
มีพฤติกรรมที่ต่างกันได้ อันเนื่องมาจากการมีเผ่าพันธุ์และเชื้อสายที่ต่างกันนั่นเอง หรือแม้แต่พี่น้องท้อง เดียวกันจากพ่อแม่คนเดียวกัน ซึ่งถือว่ามีเผ่าพันธุ์เดียวกัน อาจจะมีพฤติกรรมที่ไม่เหมือนกันเลย นั่นเป็น เพราะพี่น้องได้รับประสบการณ์และสิ่งแวดล้อมที่ต่างกัน และนอกจากนี้จะพบว่าในบุคคลเดียวกันจะมี การเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา กล่าวคือเมื่อมีการเจริญวัยเข้าสู่วัยต่าง ๆ ตั้งแต่แรกเกิดจนถึงวัยผู้สูง อายุ จะมีพฤติกรรมที่เปลี่ยนแปลงแตกต่างไปอยู่ตลอดเวลา ดังนั้น ประโยคสองประโยคที่กล่าวไว้ข้าง ต้น จึงเป็นสิ่งที่ควรตระหนักและทำความเข้าใจ เพื่อเราจะได้เข้าใจพฤติกรรมและสาเหตุของพฤติกรรม ทั้งของตนเองและผู้อื่น และจะได้ไม่คาดหวังให้ใครจะต้องเหมือนใคร หรือให้ใครต่อใครมีความคงที่ใน พฤติกรรมอยู่ตลอดชีวิต
 

ในบทนี้ จึงเป็นบทที่จะอธิบายถึงปัจจัยและสาเหตุที่ทำให้บุคคลมีความแตกต่างกัน และบุคคลมีการ เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมไปตามพัฒนาการ โดยจะกล่าวถึงอิทธิพลของพันธุกรรมและสิ่งแวดล้อมทีมี่ต่อ พฤติกรรมของบุคคล รวมทั้งทฤษฎีการพัฒนาการในวัยต่าง ๆ ของบุคคลในทุก ๆ ด้าน เพื่อให้ผู้อื่นได้ เข้าใจ และนำแนวคิดทางทฤษฎีและผลงานวิจัยมาประมวลพิจารณา อันจะก่อให้เกิดความเข้าใจใน พฤติกรรมของบุคคลที่มาจากเผ่าพันธ์และสิ่งแวดล้อมที่แตกต่างกัน เข้าใจตนเองและเข้าใจบุคคลที่มี วัยเดียวกับตน และบุคคลที่ต่างวัยไปจากตน ทั้งนี้เพื่อการเตรียมพร้อมพัฒนา ปรับปรุง และควบคุม พฤติกรรมของตนเอง ให้เหมาะสมกับพัฒนาการ พร้อมกับเข้าใจและปรับตนได้

ความสำคัญเกี่ยวกับการศึกษาพัฒนาการของมนุษย์

การศึกษาเรื่องพัฒนาการ เป็นการศึกษาถึงกระบวนการเปลี่ยนแปลงของอินทรีย์ที่เกิดขึ้นตลอดเวลา โดยถ้าการเปลี่ยนแปลงนำความก้าวหน้ามาสู่อินทรีย์ ก็จะก่อให้เกิดผลดีทางด้านการปรับตัว แต่ในทาง ตรงข้ามถ้าการเปลี่ยนแปลงนี้เป็นไปในทางลบ ก็จะทำความไม่สบายใจมาสู่อินทรีย์ ซึ่งกระบวนการ เปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะมีความสัมพันธ์กับร่างกาย อารมณ์ สังคม และสติปัญญา โดยเป็นกระบวนการที่ เกิดขึ้นกับบุคคลทุกคน

การเข้าใจในกระบวนการพัฒนาการของมนุษย์ จึงเป็นสิ่งจำเป็นและเป็นประโยชน์ในการเข้าใจถึงพัฒนา
การของทั้งตนเองและบุคคลอื่น ทำให้เราเห็นว่า บุคคลแต่ละคนมีพัฒนาการที่ไม่เท่ากันเพราะมีความ แตกต่างกัน บางคนมีพัฒนาการในอัตราที่เร็วกว่าบางคน และแต่ละส่วนของร่างกายมนุษย์ก็จะมีอัตรา ของการพัฒนาที่ไม่เท่ากัน รวมทั้งอัตราของการพัฒนาการและเจริญเติบโตในแต่ละวัยจะไม่เท่ากันด้วย กล่าวคือในช่วงวัยทารก วัยเด็กเล็ก และระยะวัยรุ่นนั้น อัตราการพัฒนาการจะเป็นไปอย่างรวดเร็วกว่าใน ช่วงวัยอื่นๆ