การทำเด็กหลอดแก้ว เป็นวิธีการรักษาผู้มีบุตรยากที่เก่าแก่และทำกันมากที่สุดในโลก สำเร็จครั้งแรกในโลกเมื่อปี ค.ศ. 1978 ที่ประเทศอังกฤษ และถือว่าเป็นการเปิดศักราชใหม่ ของวิทยาการที่ก้าวหน้าในการรักษาคนที่มีบุตรยากในปัจจุบัน และเป็นแม่แบบของการรักษาทุกวิธีที่มีในปัจจุบันรวมไปถึงอนาคตด้วย หลักการของเด็กหลอดแก้ว คือ การนำไข่และตัวสเปอร์มออกมาพบกัน เพื่อเกิดการปฏิสนธิภายนอกร่างกาย

ทำไมต้องปฏิสนธินอกร่างกาย    ก็เพราะมีความผิดปกติบางอย่างที่ขัดขวางหรือไม่เหมาะสมต่อการปฏิสนธิกัน แบบธรรมชาติภายในร่างกาย เช่น ท่อนำไข่อุดตัน หรือถูกตัดไป เยื่อบุโพรงมดลูกอยู่ผิดที่ พังผืดในอุ้งเชิงกราน เชื้ออสุจิน้อย หรือไม่แข็งแรง ในรายที่หาสาเหตุไม่พบ

ขั้นตอนเป็นอย่างไรบ้าง
     1. ให้ยาฮอร์โมน เพื่อกระตุ้นให้ไข่สุกหลาย ๆ ฟอง
     2. ตรวจสอบและควบคุมการตอบสนองของรังไข่ให้เหมาะสม เพื่อปรับขนาดยาให้ถูกต้อง
     3. ดูดเก็บไข่ ซึ่งใช้เวลา 10 - 30 นาที โดยใช้ยาชาหรือยาระงับความรู้สึก
     4. เก็บคัดเชื้ออสุจิในวันเดียวกับที่ดูดเก็บไข่
     5. ทำการปฏิสนธิของไข่กับสเปริมในห้องปฏิบัติการ นานประมาณ 48 - 72 ชั่วโมง
     6. การย้ายตัวอ่อนกลับเข้าสู่โพรงมดลูกเพื่อรอการฝังตัว
     7. ตรวจสอบผลการตั้งครรภ์ ประมาณ 10-14 วัน หลังการใส่ตัวอ่อน

ภาพการผสมภายนอกร่างกาย

หลุยส์ บราวน์เด็กหลอดแก้วคนแรก