มีฤษีตนหนึ่ง
ขณะนั่งภาวนาธรรมก็รู้สึกว่าตัวเห็บที่เกาะติดอยู่ที่ผ้านุ่งห่มคอยกัดกวนทำลาย
สมาธิอยู่เสมอ ฤษีจึงทำข้อตกลงกับเห็บทั้งหกตัวว่า
ขออย่าให้กัดหรือรบกวนเวลาสวดมนต์ภาวนา แต่จะกัดเวลาอื่นไม่เป็นไร
เห็บก็ตกลงและปฏิบัติตามข้อตกลงเสมอมา จนวันหนึ่งมีหมัดตัวหนึ่ง
มาขออาศัยอยู่ด้วย เห็บก็บอกหมัดถึงข้อตกลงกับฤษี
แต่หมัดไม่สนใจ บอกว่าข้อตกลงนั้นเห็บตก ลงกับฤษีไม่ใช่ตนหมัดจึงกัดดูดเลือดฤษีตามใจชอบ
ต่อมาฤษีรู้สึกว่ามีตัวอะไรมากัดระหว่างภาวนาธรรม
ก็คิดว่าเห็บไม่รัหษาสัญญา จึงลุกขึ้น สะบัดผ้า
ตัวหมัดก็รีบหนีออกไป ฤษีจึงเห็นแต่เห็บหกตัวเกาะอยู่
เห็บเล่าเรื่องตัวหมัดให้ฤษีฟัง แต่ฤษีคิดว่าพวกเห็บเหล่านี้ไม่ซื่อสัตย์จึงจับเห็บโยนทิ้งหมด
|