ภูเขาโกศ

     ในบริเวณพระราชวังฤดูร้อนในกรุงปักกิ่ง มีภูเขาชื่อว่าภูเขาอายุยืนและทะเลสาบคุนหมิง แต่  ก่อนที่จะสร้างเป็นพระราชวังฤดูร้อน ภูเขาอายุยืนมีชื่อเรียกว่าภูเขาโกศ และทะเสสาบคุนหมิงมี ชื่อว่าต้าเป๋อ เหตุที่ภูเขานี้มีชื่อว่า ภูเขาโกศ ก็เพราะมีเรื่องเล่าว่า

   มีชายคนหนึ่งชื่อ หวาง เหลา ซี หวางเป็นคนยากจนแต่ซื่อสัตย์ เขาอาศัยอยู่ทางตะวันตกเฉียง   เหนือของภูเขา แต่เขาจะเดินทางไปทำงานในทุ่งนาของเศรษฐีที่อยู่ทางด้านทิศตะวันออกเฉียง ใต้ของภูเขา หวางเดินทางข้ามสะพานมังกรหยกไปที่นาของเศรษฐีทุกวัน หวางทำงานให้เศรษฐีตั้งแต่อายุ 20 ปี จนอายุจวนจะครบ 60 ปี

   เมื่อจะถึงวันครบรอบ 60 ปี หวางคิดในใจว่า เราเองก็ยากจนไม่มีลูกชาย ไม่มีลูกสาว แต่เราน่า  จะเหลืออะไรไว้ให้โลกบ้าง เขาจึงคิดปลูกต้นสนตรงทางที่เขาเดินทุกวัน เมื่อเขาเล่าความคิดนี้ให้ภรรยาฟัง ภรรยาของหวางซึ่งเป็นคนซื่อสัตย์เหมือนกันก็เห็นดีด้วย ทั้งสองคนจึงเตรียมตนกล้า  สนไว้ พอถึงวันเกิด หวางก็แบก จอม เสียมและต้นกล้าสนไปที่ภูเขา พอถึงจุดที่เขามักจะหยุดพัก  เขาก็ลงมือขุด พอขุดๆจอบก็ไปกระทบโลหะ หวางคิดว่าเป็นก้อนหินจึงค่อยๆขุดเพื่อดึงก้อนหิน  ออก พอขุดออกมากลายเป็นโกศกระเบื้องเคลือบสวยงาม หวางเปิดฝาโกศออกดู เห็นเพชรพลอย  เงินทองมากมายหวางคิดว่าสมบัติพวกนี้เราเอาไปก็ทำอะไรไมได้ เดือดร้อนเปล่าๆ เขาจึงนำโกศ  นั้นฝังลงที่เดิม แล้วหาที่ใหม่เพื่อขุดปลูกต้นสน เมื่อปลูกต้นสนเสร็จแล้ว หวางก็เดินทางกลับบ้าน  เมื่อถึงบ้านเขาก็เล่าให้ภรรยาฟังเรื่องที่พบโกศสมบัติ ภรรยาของหวางก็เห็นด้วยที่หวางฝังดกศคืนกลีบไป

   หวางยังไปทำงานที่ทุ่งนาของเศรษฐีทุกวัน และก็หมั่นดูแลต้นสนและดูความงอกงามทุกวัน    วันนั้นกลุ่มคนงานรวมทั้งหวางมานั่งพักกลางวันที่ใต้ร่มไม้พอดีเศรษฐีเจ้าของนาเดินมา เศรษฐีใส่หมวกประดับไข่มุกและเพชรงดงาม คนงานคนหนึ่งกล่าวชมหมวกของเศรษฐีว่า "หมวกท่านสวยงามมาก เพชรและไขามุกที่ท่านประดับก็ใหญ่และสวย ข้าพเจ้าไม่เคยเห็นเพชรและไข่มุก     ใหญ่เท่านี้เลย" คนงานอื่นๆก็พูดเช่นเดียวกัน เศรษฐียิ้มด้วยความภูมิใจ หวางเผลอตัวพูดออก มาว่า "ข้าพเจ้าเคยเห็นเพชรและไข่มุกใหญ่กว่านี้มาแล้ว" เศรษฐีถามว่าเห็นที่ไหน หวางจึงเล่าถึงโกศสมบัติที่พบที่ภูเขา เศรษฐีรีบบอกว่า "โกศนั้นเป็นสมบัติของบรรพบุรุษของเรา เจ้าจงพาเราไปขุดมา" แล้วเศรษฐีให้คนงานเตรียมจอมเสียมไปขุด หวางนำไปตรงจุดที่ใกล้กับที่ปลูกต้นสน คนงานขุดกันพักใหญ่ก็พบกับโกศกระเบื้องสวยงาม เศรษฐีดีใจมากรีบเปิดฝาโกศและเอามือล้วงเข้าไป แต่เมื่อเอามือออกมาปรากฏว่ามีงูพิษติดมือเศรษฐีมาด้วย งูพิษกัดเศรษฐีถึงแก่ความตายแล้วเลื้อยหายไป คนงานรีบหามเศรษฐีกลับบ้าน ลูกชายเศรษฐีได้ทำศพบิดาอย่างสมเกียรติส่วนโกศสมบัตินั้นหวางและคนงานได้ฝังกลับไปตามเดิม ด้วยเหตุนี้ภูเขานี้จึงมีชื่อว่า ภูเขาโกศ