เพื่อที่จะได้ยลโฉมเจ้าหญิงทั้งสองพระองค์ผู้เลอโฉมด้วยพระองค์เอง พระลอจึงทูลลาพระราชชนนีออกประพาสป่า แต่จุดประสงค์หลักก็เพื่อที่จะได้ยลโฉมเจ้าหญิงแห่งเมืองสรองนั่นเอง จากนั้นพระลอก็ออกเดินทางมุ่งหน้าสู่เมืองสรองพร้อมด้วยบ่าวสนิทอีก 2 คน คือ นายแก้ว กับนายขวัญ พร้อมกับไพร่พลอีกจำนวนหนึ่ง ทั้งหมดต้องเดินบุกป่าผ่าดงขึ้นเขาลงห้วยจนกระทั่งมาพบแม่น้ำสายหนึ่งมีชื่อว่า “ แม่น้ำกาหลง ”
และที่แม่น้ำกาหลงนี้เอง ที่พระลอได้ตั้งอธิฐานเสี่ยงน้ำเพื่อตรวจดูดวงชะตาของพระองค์ ทันทีที่สิ้นคำอธิษฐานในทันใดนั้นในแม่น้ำก็เปลี่ยนเป็นสีแดงคล้ายเลือดและไหลเวียนวนผิดปกติ พระลอก็ทราบได้ว่าปรากฏการณ์นี้เป็นลางร้ายรออยู่เบื้องหน้าของพระองค์ แต่ก็ไม่ทำให้พระองค์เกิดความย่อท้อที่จะได้พบกับหญิงสาวที่พระทัยของพระองค์เรียกร้อง ถึงแม้ว่าพระองค์เองจะไม่เคยพบนางเลย แต่พระองค์เกิดคลั่งไคล้ในตัวนางทั้งสองยิ่งนัก
ในทำนองเดียวกันเจ้าหญิงทั้งสองก็รอการเดินทางมาของเจ้าชายรูปงามด้วยความกระวนกระวายพระทัย และเกรงว่ามนต์เสน่ห์ของปู่เจ้าสมิงพรายจะไม่เห็นผลในทันที จึงได้ขอร้องปู่เจ้าสมิงพรายอีกครั้งให้ช่วยเนรมิตไก่งามขึ้นตัวหนึ่งที่มีเสียงขันไพเราะ ทั้งสองพระองค์คิดว่าไก่ตัวนั้นจะต้องทำให้พระลอเกิดสนพระทัยและติดตามาจนถึงเมืองสรองอย่างแน่นอน
