พยอม

ชื่อวิทยาศาสตร์(Scientific Name ): Shorea rofburthii G. Don

ชื่อวงศ์ ( Family Name ):DIPTEROCARPACEAE

ชื่ออื่นๆ ( Other Name ):กะยอม (เชียงใหม่) ขะยอม (ลาว) ขะยอมแดง พะยอมดง (ภาคเหนือ) แคน (เลย) เชียง เซี่ยว (กระเหลียงเชียงใหม่) พะยอมทอง (สุราษฎร์ธานี ปราจีนบุรี )ยางหยวก (น่าน)

ลักษณะทั่วไป
ไม้ต้นสูง 15 - 30 เมตร เปลือกสีเทาเข้มแตกเป็นร่อง
        ใบ      ใบเดี่ยวออกสลับ รูปขอบขนานกว้าง 3.5 - 6.5 เซนติเมตร ยาว 8 - 15เซนติเมตร
ปลายมนหรือเป็นติ่งสั้นๆ โคนมน ขอบเป็นคลื่นผิวเกลี้ยงเป็นมัน
        ดอก     สีขาว กลิ่นหอมจัดออกเป็นช่อใหญ่ตามกิ่งและปลายกิ่ง กลีบเลี้ยง 5 กลีบ โคนเชื่อมติดกัน กลีบดอก 5 กลีบ เรียงเวียนกันแบบกังหันเมื่อบานเส้นผ่าศูนย์กลาง 1 - 2 เซนติเมตร เกสร  ตัวผู้ 15 อัน
         ผล      รูปรีกว้างประมาณ 1 เซนติเมตร ยาวประมาณ 2 เซนติเมตร กลีบเลี้ยงเจริญไปเป็นปลีกยาว 3 ปลีกสั้น 2 ปลีกคล้ายผลยาง

นิเวศวิทยา      
        ขึ้นตามปาเบณจพรรณ แล้งและชื้นตลอดจนป่าดิบแล้งทั่วไปที่สูงจากระดับน้ำทะเล 60 - 1000เมตร

ออกดอก 
        ตุลาคม  -พฤษศจิกายน

ขยายพันธุ์     
         เมล็ด

ประโยชน์  
         เปลือกใส่เครื่องหมักดองเพื่อกันบูด รับประทานแทนหมากและฟอกหนัง ไม้แข็งใช้ในการ  ก่อสร้าง