การใช้ยาบ้าปริมาณเล็กน้อยในระยะแรกจะทำให้ร่งกายเกิดการตื่นตัวตลอดเวลา  รู้สึกกระปรี้กระ    เปร่า  ทำงานมากกว่าปกติมีอารมณ์คึกคะนอง  อยู่ได้นานโดยไม่ต้องนอน  หัวใจเต้นเร็วขึ้นความดัน   โลหิตเพิ่ม  ใจสั่น  ผลเหล่านี้ทำให้เกิดความเข้าใจผิดว่ายาบ้าช่วยเพิ่มพลัง  แต่เมื่อหมดฤทธิ์ยา  ผู้เสพจะหลับและอ่อนเพลีย

กว่าปกติ  ถ้าใช้ติดต่อกัน  ฤทธิ์ยาจะทำให้ร่างกายมีการปรับตัวทำให้ฤทธิ์ "เพิ่มพลัง"  ลดลง  ผู้เสพจึงต้องเพิ่มปริมาณยาขึ้นเพื่อให้ได้ผลใกล้เคียงกับครั้งแรก  การใช้ยาปริมาณที่สูงขึ้นทำให้เกิดผลต่าง ๆ ต่อร่าง    กาย  เช่น  ปากและจมูกแห้ง  ริมฝีปากแตก  คลื่นไส้  เบื่ออาหาร  ท้องเสีย หรือท้องผูก เหงื่อออก กลิ่นตัวแรง  สูบบุหรี่จัด มวนต่อมวน ตื่นเต้นง่าย  พูดมาก  อยู่ไม่สุข  มือสั่น นอนไม่หลับหงุดหงิด  ฉุนเฉียว   ชอบทะเลาะวิวาท   นอกจากนี้ยังมีผลให้เกิดอาการทางประสาทและทางจิต  เช่น  สับสน   เพ้อ  พูดไม่รู้ เรื่อง  ได้ยินเสียงแว่ว หรือเห็นภาพหลอน  อาการที่เกิดขึ้นคล้ายคนเป็นโรคจิตชนิดหวาดระแวงซึ่งนำไปสู่ ปัญหาการปรับตัวและความรุนแรงต่าง ๆ ได้  เช่น  มีความคิดผิดปกติว่าคนจะทำร้ายตน  จึงพยายามป้องกันตนเองด้วยการทำร้ายผุ้อื่น  หรือหนีซุกซ่อนไม่กล้าออกจากบ้าน  มีความรู้สึกอยากฆ่าตัวตาย  เป็นต้น

        การใช้ยาบ้านาน ๆ ทำให้ร่างกายทรุดโทรม เกิดโรคติดเชื้อได้ง่าย  เสี่ยงต่อโรคตับอักเสบ  ไตไม่ทำ งาน และ โรคปอด  ถ้าได้รับยาในขนาดสูงจะมีฤทธิ์กดประสาทและระบบหายใจ  ไข้สูง  ชักหมดสติ และมี โอกาสเสียชีวิตได้จากหลอดเลือดในสมองแตก  หรือหัวใจวาย