พระวิหารพระพุทธไสยาส

        พระวิหารพระพุทธไสยาส    เป็นพระวิหารที่สร้างเพื่อประดิษฐาน พระพุทธไส-ยาส   รัชกาลที่ ๓ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯให้กรมหมื่นภูมินทรภักดี กำกับช่างสิบหมู่สร้างพระพุทธไสยาสขึ้นก่อน  แล้วจึงสร้างพระวิหารภายหลังองค์พระพุทธไสยาสก่ออิฐถือปูนลงรักปิดทองด้านพระพักตร์สูง ๑๕ เมตร ทอดพระองค์ยาว ๔๖ เมตร
ที่พระบาทสูง ๓ เมตร ยาว ๕ เมตรพระบาทประดับมุกภาพมงคล ๑๐๘ ตรงกลาง
เป็นรูปกงจักรตามตำรามหาปุริสลักษณะ    นับเป็นพระพุทธไสยาสที่งดงามที่สุดในประเทศไทย

       ลายประดับมุกที่พระบาท นับเป็นลายศิลปะไทยผสมจีน ผสมผสานกันอย่างประณีตศิลป์ หากพิเคราะห์ตามคติไทยเป็นมงคล ๑๐๘ ที่รับคติมาจากชมพูทวีป ภูเขา
ต่างๆ ในป่าหิมพานต์และตามคติจีนมีแนวความคิดเรื่องฮวงจุ้ยอยู่ด้วย สังเกตภาพ
นก หงส์ ภูเขา เมฆ เป็นแบบจีน

       ที่ผนังพระวิหารหลังนี้มีภาพเขียนสีและจารึกเรื่อง  มหาวงศ์  (พงศาวดารลังกาทวีป)   อยู่ด้านบนหรือหน้าต่างขึ้นไป ผนังระหว่างช่องหน้าต่างเขียนเรื่อง พระสาวิกาเอตทัคคะ (ภิกษุณี) ๑๓ องค์ อุบาสกเอตทัคคะ ๑๐ ท่านและอุบาสิกาเอตทัคคะ ๑๐ ท่าน อยู่ด้วย