วัตถุประสงค์ในการสถาปนา

        ในการสถาปนาวัดเบญจมบพิธฯ มีวัตถุประสงค์ดังนี้

        ๑. เพื่อเป็นอนุสาวรีย์รำลึกถึงพระองค์  คือ  เมื่อสถาปนาพระอารามแห่งนี้แล้ว    ได้โปรดให้เปลี่ยนนามจาก "วัดเบญจบพิตร"    เป็น "วัดเบญจมบพิตร" ซึ่งหมายถึงวัดของพระเจ้าแผ่นดินรัชกาลที่ ๕  และให้เพิ่มสร้อยนามว่า "ดุสิตวนาราม" เพื่อให้สอดคล้องกับพระราชวังดุสิต  และเมื่อพระองค์เสด็จสวรรคตแล้ว   พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว  รัชกาลที่ ๖ได้อัญเชิญพระสรีรางคารมาบรรจุไว้ภายใต้รัตนบัลลังก์พระพุทธชินราช ในพระอุโบสถ  ตามพระราชประสงค์

        ๒.เพื่อเป็นพิพิธภัณฑ์รวบรวมพระพุทธรูปโบราณสมัยต่างๆ  ทั้งในประเทศและจากต่างประเทศ  เพื่อแสดงให้ประชาชนได้เห็นเป็นแบบอย่าง  โดยให้ประดิษฐานเรียงรายไว้ในพระวิหารคด

        ๓. เพื่อเป็นที่แสดงแบบอย่างการช่างศิลปกรรมและวิจิตรกรรมของสยามประเทศ  โดยเฉพาะพระอุโบสถ  ได้รับการออกแบบแปลนการก่อสร้างโดย สมเด็จเจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัติวงศ์  ซึ่งทรงเป็นสถาปนิกเอก  ได้ออกแบบแปลนไว้อย่างวิจิตรงดงามยิ่ง จนเป็นที่พอพระราชหฤทัยขององค์สมเด็จพระปิยมหาราชเจ้ายิ่งนัก

        ๔.เพื่อเป็นศูนย์กลางของการศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรม  และวิชาชั้นสูงสำหรับพระสงฆ์มหานิกาย