ศิลปะแบบอิมเพรสชันนิสม์ (Impressionism)

           ศิลปะ ลัทธิเรียลลิสซึ่มดำเนินมาชั่วระยะหนึ่งได้เริ่มตกต่ำลงเนื่องจากมีเรื่อง ราวที่ค่อนข้างจัดขอบเขตของมโนภาพ มีแต่ความซ้ำซากไม่มีจุดเร้าใจใหม่ ๆแนวคิดการสร้างงานออกไปวาดภาพจากของจริงที่ต้องการโดยตรงพยายามจับเอาแสงสี ในอากาศให้ได้สภาพของบรรยากาศในขณะนั้นให้ใกล้เคียงที่สุดเพราะแสงและสี เปลี่ยนแปลงทุกนาทีใช้เทคนิคการระบายสีอย่างรวดเร็ว ฉับพลัน จนเกิดรอยแปรงเนื่องจากต้องการความฉับไวในการจับแสงสีบรรยากาศที่ถูกต้องยึด หลักทฤษฎีอย่างเคร่งครัดเคารพและถือเอาธรรมชาติเป็นสิ่งสำคัญที่สุดไม่นำเอา ความฝัน จินตนาการหรือแม้กระทั่งอารมณ์ส่วนตัวมาปะปนไม่เน้นเรื่องราวที่เขียน จะเขียนรูปอะไรก็ได้ตั้งแต่ แม่น้ำ ลำคลอง ทะเล หรือหมอก ควัน ตลอดจนกระทั่งฝูงชน การละเล่น การแข่งม้า

ลัทธิอิมเพรสชั่นนิสซึ่มแยกออกเป็น  สมัยอิมเพรสชั่นนิสซึ่ม สมัยนีโอ อิมเพรสชั่นนิสซึ่ม (Neo Impressionism) และสมัยโพสท์ อิมเพรสชั่นนิสซึ่ม (Post Impressionism)

มาเนต์ (Edouard Manet 1832 - 1833)     โมเนต์ (Claude Monet 1840 - 1926)    

เรอนัวร์  (Pierre Augusts Renoir 1841 - 1919)  เดอกาส์ (Edgar Degas 1834 - 1917)

ปิสซาร์โร (Camille Pissaro 1830 - 1903)  

ศิลปินในยุคนีโออิมเพรสชั่นนิสซึ่ม    เซอราต์ (Georges Pierre Seurat 1850 - 1891)  

ศิลปินในลัทธิโพสต์-อิมเพรสชั่นนิสซึ่ม (Post-Impressionism)

พอล เซซานน์ (Paul Cezanae 1839 - 1906)   แวนโก๊ะ (Vincent Van Gogh 1853 - 1890)

โกแก็ง (Paul Gaugain 1848 - 1903)    โลเทร็ค (Henri de Toulouse Lautrec 1864 - 1901)

ข้อมูลและรูปภาพจาก: http://www.project.cmru.ac.th/ruth/lesson/unit6.htm