International Day for the Elimination of Violence Against Women วันยุติความรุนแรงต่อสตรีสากล

International Day for the Elimination of Violence against Women
วันยุติความรุนแรงต่อสตรีสากล

สร้างโดย : นายพูนศักดิ์ สักกทัตติยกุล

International Day
for the Elimination of Violence
Against Women
วันยุติความรุนแรงต่อสตรีสากล
วันที่ 25 พฤศจิกายน ของทุกปี

กิจกรรมยุติความรุนแรงต่อสตรีและเด็กหญิง!

          เมื่อห้าปีที่แล้ว ขบวนการ #MeToo ซึ่งก่อตั้งโดยนักเคลื่อนไหว Tarana Burke ในปี 2549 ได้ระเบิดและจุดประกายการระดมพลทั่วโลก ทำให้เกิดช่วงเวลาเร่งด่วนในการป้องกันและตอบสนองต่อความรุนแรงต่อผู้หญิงและเด็กผู้หญิง

          ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ความตระหนักรู้และแรงผลักดันที่ไม่เคยมีมาก่อนได้เกิดขึ้นจากการทำงานอย่างไม่หยุดยั้งของนักเคลื่อนไหวระดับรากหญ้า นักปกป้องสิทธิมนุษยชนของผู้หญิง และผู้ให้การสนับสนุนผู้รอดชีวิตทั่วโลก เพื่อป้องกันและขจัดความรุนแรงต่อผู้หญิงและเด็กผู้หญิง

          ในขณะเดียวกัน ก็มีการเคลื่อนไหวต่อต้านสิทธิเพิ่มขึ้น รวมทั้งกลุ่มต่อต้านสิทธิสตรี ส่งผลให้พื้นที่สำหรับภาคประชาสังคมลดลง เกิดกระแสต่อต้านองค์กรสิทธิสตรี และการโจมตีต่อนักปกป้องสิทธิมนุษยชนและนักเคลื่อนไหวสตรีที่เพิ่มขึ้น

          การสนับสนุนและการลงทุนในองค์กรสิทธิสตรีที่เข้มแข็งและเป็นอิสระและขบวนการเรียกร้องสิทธิสตรีเป็นกุญแจสำคัญในการยุติความรุนแรงต่อสตรีและเด็กหญิง

          นั่นคือเหตุผลที่ธีมปี 2022 นี้เป็นUNITE! กิจกรรมเพื่อยุติความรุนแรงต่อสตรีและเด็กหญิง

ทำไมเราต้องกำจัดความรุนแรงต่อผู้หญิง

          ความรุนแรงต่อสตรีและเด็กหญิง (VAWG) เป็นหนึ่งในการละเมิด สิทธิมนุษยชนที่แพร่หลาย ต่อเนื่อง และทำลายล้างมากที่สุดในโลกของเรา ปัจจุบันยังคงไม่ได้รับการรายงานเป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากการได้รับการยกเว้นโทษ ความเงียบ การตีตรา และความอับอายที่อยู่รอบตัว

          โดยทั่วไป จะแสดงออกในรูปแบบทางร่างกาย ทางเพศ และทางจิตใจ ซึ่งรวมถึง:

• ความรุนแรงต่อคู่ครอง (การทุบตี การล่วงละเมิดทางจิตใจ การข่มขืนสมรส การฆ่าตัวตาย);
• ความรุนแรงและการล่วงละเมิดทางเพศ (การข่มขืน การบังคับทางเพศ การล่วงละเมิดทางเพศที่ไม่พึงประสงค์ การล่วงละเมิดทางเพศเด็ก การบังคับแต่งงาน การคุกคามบนท้องถนน การสะกดรอยตาม การคุกคามทางไซเบอร์)
• การค้ามนุษย์ (การเป็นทาส การแสวงประโยชน์ทางเพศ);
• การขลิบอวัยวะเพศหญิง และ
• การแต่งงานของเด็ก

          เพื่อให้ชัดเจนยิ่งขึ้นปฏิญญาว่าด้วยการขจัดความรุนแรงต่อสตรีที่ออกโดยสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติในปี 2536 ให้คำจำกัดความของความรุนแรงต่อสตรีว่าเป็น “การกระทำใด ๆ ของความรุนแรงทางเพศที่ส่งผลหรือมีแนวโน้มที่จะส่งผลทางร่างกาย ทางเพศ หรือ ความเสียหายทางจิตใจหรือความทุกข์ทรมานต่อผู้หญิง รวมถึงการคุกคามจากการกระทำดังกล่าว การบีบบังคับหรือการลิดรอนเสรีภาพโดยพลการ ไม่ว่าจะเกิดขึ้นในที่สาธารณะหรือในชีวิตส่วนตัว”

          ผลกระทบด้านจิตใจ ทางเพศ และสุขภาพอนามัยการเจริญพันธุ์ของ VAWG ส่งผลกระทบต่อผู้หญิงในทุกขั้นตอนของชีวิต ตัวอย่างเช่น ความเสียเปรียบด้านการศึกษาที่เกิดขึ้นตั้งแต่เนิ่นๆ ไม่เพียงแต่เป็นอุปสรรคหลักในการเรียนแบบสากลและสิทธิในการศึกษาของเด็กผู้หญิงเท่านั้น นอกจากนี้ พวกเขายังถูกตำหนิด้วยว่าจำกัดการเข้าถึงการศึกษาระดับอุดมศึกษาและแม้แต่แปลเป็นโอกาสที่จำกัดสำหรับผู้หญิงในตลาดแรงงาน

          ในขณะที่ความรุนแรงทางเพศสามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคนและทุกที่ ผู้หญิงและเด็กผู้หญิงบางคนมีความเสี่ยงเป็นพิเศษ ตัวอย่างเช่น เด็กผู้หญิงและผู้หญิงที่มีอายุมากกว่า ผู้หญิงที่ระบุว่าเป็นเลสเบี้ยน ไบเซ็กชวล คนข้ามเพศหรืออินเตอร์เซ็กซ์ ผู้อพยพและผู้ลี้ภัย ผู้หญิงพื้นเมืองและชนกลุ่มน้อยทางชาติพันธุ์ หรือผู้หญิงและเด็กผู้หญิงที่ติดเชื้อเอชไอวีและผู้พิการ และผู้ที่ใช้ชีวิตท่ามกลางวิกฤตการณ์ด้านมนุษยธรรม

          ความรุนแรงต่อสตรียังคงเป็นอุปสรรคต่อการบรรลุความเท่าเทียม การพัฒนา สันติภาพ ตลอดจนการบรรลุถึงสิทธิมนุษยชนของสตรีและเด็กหญิง สรุปแล้ว คำมั่นสัญญาของเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (SDGs) ที่จะไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง ไม่สามารถบรรลุผลได้หากไม่ยุติความรุนแรงต่อสตรีและเด็กหญิง

Why we must eliminate violence against women

          Violence against women and girls (VAWG) is one of the most widespread, persistent and devastating human rights violations in our world today remains largely unreported due to the impunity, silence, stigma and shame surrounding it.

          In general terms, it manifests itself in physical, sexual and psychological forms, encompassing:

• intimate partner violence (battering, psychological abuse, marital rape, femicide);
• sexual violence and harassment (rape, forced sexual acts, unwanted sexual advances, child sexual abuse, forced marriage, street harassment, stalking, cyber- harassment);
• human trafficking (slavery, sexual exploitation);
• female genital mutilation; and
• child marriage.

          To further clarify, the Declaration on the Elimination of Violence Against Women issued by the UN General Assembly in 1993, defines violence against women as “any act of gender-based violence that results in, or is likely to result in, physical, sexual or psychological harm or suffering to women, including threats of such acts, coercion or arbitrary deprivation of liberty, whether occurring in public or in private life.”

          The adverse psychological, sexual and reproductive health consequences of VAWG affect women at all stages of their life. For example, early-set educational disadvantages not only represent the primary obstacle to universal schooling and the right to education for girls; down the line they are also to blame for restricting access to higher education and even translate into limited opportunities for women in the labour market.

          While gender-based violence can happen to anyone, anywhere, some women and girls are particularly vulnerable – for instance, young girls and older women, women who identify as lesbian, bisexual, transgender or intersex, migrants and refugees, indigenous women and ethnic minorities, or women and girls living with HIV and disabilities, and those living through humanitarian crises.

          Violence against women continues to be an obstacle to achieving equality, development, peace as well as to the fulfillment of women and girls’ human rights. All in all, the promise of the Sustainable Development Goals (SDGs) – to leave no one behind – cannot be fulfilled without putting an end to violence against women and girls.

ที่มาของข้อมูล : https://www.un.org/en/observances/ending-violence-against-women-day