ความแรงของกรดและเบส 

                    สารละลายอิเล็กโทรไลต์ต่างๆ นำไฟฟ้าได้ไม่เท่ากัน  เพราะอิเล็กโทรไลต์แตกตัวเป็นไอออนได้มากน้อยต่างกัน

อิเล็กโทรไลต์แก่ คือ สารละลายที่มีสารแตกตัวเป็นไอออนได้ดี ส่วนในสารละลายที่มีสาร                                     ซึ่งแตกตัวเป็นไอออนได้ไม่ดี  จึงเรียกว่า  อิเล็กโทรไลต์อ่อน

กรดอ่อน (Weak acid) คือ สารหรือไอออนที่ให้โปรตอน (H+) ได้น้อย

กรดแก่ (Strong acid) คือ  สารหรือไอออนที่ให้โปรตอน (H+) ได้มาก

เบสอ่อน (Weak base) คือ  สารหรือไอออนที่รับโปรตอน (H+) ได้น้อย

เบสแก่ (Strong  base) คือ  สารหรือไอออนที่รับโปรตอน (H+) ได้มาก

                                 ความแรงของกรด-เบสตามทฤษฎีเบรินสเตด-ลาวรี หมายถึง ความสามารถ

              ในการให้โปรตอนของกรด และความสามารถในการรับโปรตอนของเบส

                        
              1. ความแรงของกรด

                                 ให้ HA เป็นกรดอ่อนชนิดหนึ่งเมื่อละลายน้ำแตกตัวได้ดังนี้
                           

                                 เนื่องจาก HA เป็นกรดอย่างอ่อนปฏิกิริยาการแตกตัวไม่ดี แตกตัวได้เพียงบางส่วนซึ่งน้อยมาก

               ค่าคงที่สมดุล (K) มีค่าน้อย นั่นคือ เกิดปฏิกิริยาย้อนกลับได้ดีกว่าปฏิกิริยาไปข้างหน้า
   

               ดังนั้นเมื่อพิจารณาความแรงของกรด-เบส จะพบว่า  H₃O⁺(aq) มีความแรงของกรดมากกว่า
 HA(aq) และ  A^-(aq) มีความแรงของเบสมากกว่า H₂O(l) 

              จากสมการจะเห็นได้ว่า
                     

ตารางแสดงความแรงของคู่กรด-เบส พิจารณาจากโครงสร้างโมเลกุลของกรดและเบส 

            กรดไฮโดร  หมายถึงกรดที่ประกอบด้วยธาตุ H และอโลหะ มีสูตรทั่วไป H_nX  เมื่อ  n เป็นจำนวนอะตอม

               ของธาตุ  H  และ  X  เป็นธาตุอโลหะ ตัวอย่างกรดไฮโดร เช่น HCl , H₂S  ในคาบเดียวกัน ความแรงของกรด

               จะเพิ่มขึ้นตามค่าอิเล็กโทรเนกาติวิตีของอโลหะ เช่น   NH₃  <  H₂O  <  HF  และ  H₂S  <  HCl
 
                        ในหมู่เดียวกัน ความแรงของกรดจะเพิ่มขึ้นเมื่อพลังงานพันธะลดลง หรือความแรงของกรดเพิ่มขึ้นตามเลข

               อะตอมของอโลหะ  เช่น  HF  <  HCl  <  HBr  <  HI และ H₂O < H₂S < H₂Se < H₂Te

(ที่มา : http://wps.prenhall.com/wps/media/objects/602/616516/Chapter_15.html)

            กรดออกซี  หมายถึงกรดที่ประกอบด้วยธาตุ H อโลหะ และ O ได้แก่ HNO₃, HClO₄ 

                        ความแรงของกรดประเภทนี้จะเพิ่มขึ้นตามค่าอิเล็กโทรเนกาติวิตีของอโลหะ 

                        เช่น HClO₄ >  HBrO₄ >  HIO₄ และ HClO₄ > H₂SO₄ >  H₃PO₄

(ที่มา : http://wps.prenhall.com/wps/media/objects/602/616516/Chapter_15.html)

                        กรดออกซีที่มีธาตุองค์ประกอบเหมือนกัน ความแรงของกรดจะเพิ่มขึ้นตามค่าเลขออกซิเดชันที่เพิ่มขึ้น

                        เช่น   HClO₄  >  HClO₃  >  HClO₂  >  HClO

(ที่มา : http://wps.prenhall.com/wps/media/objects/602/616516/Chapter_15.html)

                       กรดออกซีที่มีองค์ประกอบเหมือนกันและมีหลายโปรตอน กรดที่มีจำนวนประจุลบมากกว่าจะเป็นกรด

                       ที่มีความแรงน้อยกว่า หรือเป็นกรดที่อ่อนกว่า  เช่น  H₃PO₄  >  H₂PO₄^- > HPO₄^2-

                   2. ความแรงของเบส

                                  เนื่องจากเบสมีทั้งสารประกอบออกไซด์และไฮดรอกไซด์ของโลหะ  ดังนั้นการพิจารณา

              ความแรงของเบส สามารถพิจารณาได้จากตำแหน่งของโลหะในตารางธาตุดังนี้ในหมู่เดียวกัน ความแรงของเบส

              เพิ่มขึ้นจากบนลงล่างเพราะความเป็นโลหะของธาตุเพิ่มขึ้นจากบนลงล่าง 

              เช่น  LiOH  <  NaOH  <  KOH หรือ  Li₂O < Na₂O < K₂O  

                                  ในคาบเดียวกัน ความแรงของเบสลดลงจากซ้ายไปขวาเพราะความเป็นโลหะของธาตุลดลง

              จากซ้ายไปขวา เช่น  Al(OH)₃ > Mg(OH)₂ > NaOH  หรือ  Al₂O₃ > MgO > Na₂O